Trash Boat is de meest opwindende nieuwe punkband van de laatste jaren. Serieus. Debuut Nothing I Write You Can Change What You’ve Been Through was al een plaat om meteen verliefd op te worden, opvolger Crown Shyness is stiekem nog een klasse beter.

Ergens doet het denken aan bijvoorbeeld The Story So Far en soms aan The Wonder Years, maar Trash Boat is gevaarlijker, ruiger, Britser vooral. Nog meer dan op het debuut zit het vijftal ergens tussen poppunk en melodieuze hardcore in. Geweldige single Shade is bijvoorbeeld een ongecontroleerde wervelwind van een track, met uithalen om bang van te worden. Bovendien heeft frontman Tobi Duncan, in tegenstelling tot veel van zijn collega’s, echt iets te vertellen. Crown Shyness is een plaat over verantwoordelijkheid nemen voor je acties (Controlled Burned), worstelen met jezelf (opener Inside Out), maar toch vooral over het accepteren van je lot. Dat klinkt behoorlijk zwaar, maar Duncan bezingt het in Old Soul – dat eigenlijk over z’n opa gaat – met zoveel rauwe eerlijkheid dat je alsnog vrolijk wordt. Overigens is de band het schrijven van verslavend goede refreinen ook niet verleerd; in zo’n beetje iedere track zit er wel een en ze geven de rauwe uithalen van de frontman bovendien wat lucht. Crown Shyness is van zeldzame klasse – alleen de verplichte ballad had niet gehoeven – en op zeker de beste punkplaat van het jaar.